Stabat Mater dolorosa, iuxta Crucem, lacrimosa

Stabat Mater dolorosa

Juxta crucem lacrimosa

dum pendebat Filius.

Cuius animam gementem,

contristatam et dolentem,

pertransivit gladius.

O quam tristis et afflicta

fuit illa benedicta

Mater Unigeniti.

Quæ mœrebat et dolebat,

Pia Mater cum videbat

Nati pœnas incliti.

Quis est homo qui non fleret,

Matrem Christi si videret

in tanto supplicio?

Quis non posset contristari,

Christi Matrem contemplari

dolentem cum Filio?

Pro peccatis suæ gentis

vidit Iesum in tormentis

et flagellis subditum.

Vidit suum dulcem natum

morientem desolatum,

dum emisit spiritum.

Eia Mater, fons amoris,

me sentire vim doloris

fac, ut tecum lugeam.

Fac ut ardeat cor meum

in amando Christum Deum,

ut sibi complaceam.

Sancta Mater, istud agas,

Crucifixi fige plagas

cordi meo valide.

Tui nati vulnerati,

tam dignati pro me pati,

pœnas mecum divide.

Fac me tecum pie flere,

Crucifixo condolere,

donec ego vixero.

Iuxta crucem tecum stare,

et me tibi sociare

in planctu desidero.

Virgo virginum præclara,

mihi iam non sis amara:

fac me tecum plangere.

Fac ut portem Christi mortem,

passionis fac consortem,

et plagas recolere.

Fac me plagis vulnerari,

fac me cruce inebriari,

et cruore Filii.

Flammis ne urar succensus

per te Virgo, sim defensus

in die judicii

Christe, cum sit hinc exire,

da per Matrem me venire

ad palmam victoriae.

Quando corpus morietur,

fac ut animæ donetur

Paradisi gloria.

Amen ! In sempiterna sæcula. Amen

Iacopone da Todi (1228-1306)